Διαλύτες
σημειώσεις για τους διαλύτες
αιθέρια έλαια
νερό
σημειώσεις γιά το νερό
www. / πηγές και σημειώσεις απο τις πηγές (νερό)
τερεβινθέλαιο
αλκοόλη
σημείωση: το τερεβινθέλαιο, η αλκοόλη, ... και άλλοι διαλύτες θα προστεθούν μελλοντικά.
σημειώσεις για τους Διαλύτες
Στους διαλύτες έχουμε τα αιθέρια έλαια, την αιθυλική αλκοόλη ( όπου έχουμε τα spirit varnishes, δηλαδή φυσικές και συνθετικές ρητίνες διαλυμένες σε αλκοόλη ), τα οξέα, το νερό .......
Με τους διαλύτες παρασκευάζουμε και επιδρούμε σε φυσικά και συνθετικά υλικά που χρησιμοποιούμε στη ζωγραφική, στα χρώματα, τα βερνίκια, τα mediums, τα μελάνια, τις κόλλες, τα υφάσματα, τα ξύλα, κλπ. Διαλύτες γενικά χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση πέρα απο την ζωγραφική, αφού αυτοί βρίσκονται στα απορυπαντικά και κάθε είδους καθαριστικά και σπρέϊ που διαφοροποιούνται μεταξύ τους ανάλλογα με την χημική σύσταση των ουσιών τους. Οι διαλύτες βρίσκονται και χρησιμοποιούνται σε ένα πολύ μεγάλο φάσμα εφαρμογών, στους βιομηχανικούς ( όπου έχουμε να κάνουμε κυρίως με οργανικούς διαλύτες ) κλάδους παραγωγής και έρευνας, απο την αυτοκινητοβιομηχανία έως την φαρμακευτική.....
Ο σωστός και ασφαλής χειρισμός τους έχει να κάνει με την σωστή παρασκευή των mediums και των βερνικιών, αλλά και τις προφυλάξεις που πρέπει να παίρνουμε για την υγεία μας. Έχουμε να κάνουμε με τοξικές, με ελάχιστα τοξικές και μη τοξικές ουσίες. Κάποιες απο αυτές δεν πρέπει να τις εισπνέυσουμε ή να έρθουν σε επαφή με το δέρμα ή τα μάτια μας ( βλενογόνοι, κλπ. ) έχοντας να κάνουμε με εξάτμιση, δερματική επαφή, καύση, διασπορά σωματιδίων στον αέρα. Άλλες παράμετροι είναι η πτητικότητα ( χρονική διάρκεια διάλυσης και παραμονής στον ελεύθερο αέρα πριν διασκορπιστεί και τι υπολείμματα και σε πια μορφή τα αφήνει στον αέρα, στις επιφάνειες, στους ζωντανούς οργανισμούς, προσβάσιμες ή εφικτές προφυλάξεις, κλπ, κλπ. ) και ο βαθμός ανάφλεξης.
Επίσης κάτι που χαρακτηρίζει και διαφοροποιεί τους διαλύτες μεταξύ τους και θα αναφερθώ αναλυτικότερα παρακάτω, είναι η μοριακή δόμή τους που χονδρικά μπορούμε να χωρίσουμε σε λιπόφιλους διαλύτες ( μη πολικούς / άρα κάποιοι απο αυτούς επιβλαβείς σε κάποιους ζωϊκούς ιστούς των ζώντων οργανισμών, αφού διαλύουν κάποια χημικά συστατικά των κυττάρων που ονομάζονται σωρηδόν λιπίδια και αυτά σχετίζονται με τα λιπαρά οξέα που θα δούμε παρακάτω / τέτοιοι διαλύτες είναι ο αιθέρας, το χλωροφόρμιο, αλλά και η ακετόνη και η μεθανόλη που δεν μπορούμε να τους κατατάξουμε ακριβώς στους μη πολικούς διαλύτες ) και υδρόφιλους_διαλύτες ( πολικούς ).
βλ. www.iama.gr/ethno/oxea_files/oxea_Leuteris_Marinos.pdf
Έχουμε τους υδρογονάνθρακες ( ενώσεις άνθρακα ( C ) με υδρογόνο ( H / Hydrogenium / ). Κύριο συστατικό των αιθερίων ελαίων, οι υδρογονάνθρακες μπορεί να είναι πτητικοί, να έχουν "χαμηλό σημείο" ανάφλεξης και να ανήκουν στους λιπόφιλους. Χωρίζονται σε:
a ) αλειφατικούς ( όπως ο πετρελαϊκός αιθέρας, το επτάνιο, το εξάνιο, κλπ. ) που ναι μεν έχουν χαμηλή τοξικότητα, αλλά έχουν ναρκωτική δράση μέσω της εισπνοής απο αναθυμιάσεις κλπ.
b ) αρωματικούς υδρογονάνθρακες ( όπως το βενζόλιο που χρησιμοποιείται στη σύνθεση ανιλίνης / χρώματα ανιλίνης, το τολουόλιο, το ξυλόλιο, το στυρόλιο, κλπ ) με μεγάλη τοξικότητα που επιδρά στο μυϊκό σύστημα ( απώλεια μυϊκού συντονισμού, το αίμα τον μυελό των οστών κλπ περισσότερα για τέτοιες επενέργειες άν σας ενδιαφέρουν θα πρέπει να ανατρέξετε στην σχέση των μή πολικών λιπιδίων με τα κύτταρα και τους νευρώνες... και πάει λέγοντας ).
κατηγορίες διαλυτών ( Οργανικοί και Πολικοί )
Οι οργανικοί διαλύτες ( μεθανόλη, ακετόνη, κ.ά. ) χρησιμοποιούνται στην συντήρηση των ελαιογραφιών. Με αυτούς μπορούμε να αφαιρέσουμε τα στρώματα βερνικιών που πρέπει να αφαιρεθούν για να περαστούν νέα. Επίσεις καθαρίζουν τα ξεραμένα έλαια απο τα προΪόντα αποσύνθεσής τους ( στούς παλαιούς πίνακες ζωγραφικής ) και ώς μη πολικοί διαλύτες δεν επιδρούν καταστροφικά στα χρωματικά στρώματα ανόργανων χρωστικών και υλικών επίστρωσης, υφασμάτινων ( λινών και βαμβακερών ), Ξύλινων, κλπ, επιφανειών και αυτά τα χρώματα είναι τα:
ανθρακικό ασβέστιο ( κιμωλία, μάρμαρο ),
οξείδιο του ασβεστίου ( ασβέστης CaO ),
οξείδιο μολύβδου - λιθάργυρος ( PbO ),
οξείδιο τιτανίου ( λευκό τιτανίου TiO2 ),
οξείδιο ψευδαργύρου ( λευκό τσίγκου ZnO ),
όμως όσον αφορά τις προετοιμασίες ( πάνω σε ύφασμα, σε ξύλο, κλπ ) παίζει ρόλο και το ίδος της κόλλας που χρησιμοποιήθηκε και αυτή θα είναι ζωϊκή άν έχουμε να κάνουμε με τους παλαιότερους πίνακες, ενώ του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα και δώθε, εκτός της ζωΪκής προέλευσης έχουμε και τις ακρυλικές και βινυλικές κόλλες. Οι οργανικοί διαλύτες είναι λιγότερο ή περισσότερο εύφλεκτοι αλλά και πτητικοί, άν και υπάρχουν λίγες εξαιρέσεις ( μη έφλεκτοι είναι το χλωροφόρμιο και γενικά οι χλωριομένοι διαλύτες ). Είναι τοξικοί ( άλλοι πολύ και άλλοι ελάχιστα τοξικοί για τον άθρωπινο οργανισμό, ενώ άλλων η τοξικότητα δεν είναι μόνιμη όταν περάσει μέσα στο σώμα ή πάνω στο δέρμα, επίσης κάποιοι απο αυτούς είναι καρκινογόνοι.......... ).
Δεν μπορούμε να πειραματιζόμαστε ανεξέλεγκτα μαζί τους γιατί εκτός απο εύφλεκτοι ή πτητικοί με αέρια που δεν διαλύονται εύκολα στον ελεύθερο αέρα, κάποιοι απο αυτούς μπορεί να είναι ιδιαίτερα εκρηκτικοί σε υπερέκθεση στο οξυγόνο και το φώς. Δεν πρέπει να τους εισπνέουμε ή να έρχονται σε επαφή με το δέρμα μας, τα μάτια και φυσικά να καταπίνονται.
Οι Πολικοί διαλύτες
( Νερό, Αμμωνία ) ......................................
Στους διαλύτες ισχύει ο κανόνας:
Πολικοί διαλύτες μπορούν να διαλύσουν εν μέρη ή ολικά πολικές ενώσεις ουσιών και όχι τις μη πολικές.
Μη πολικοί διαλύτες μπορούν να διαλύσουν τίς μη πολικές ενώσεις ουσιών. Έτσι το νερό αναμειγνυόμενο με το λάδι ( ελαιόλαδο, λινέλαιο, κλπ ) όσο καλά και άν έχουν αναμειχθεί στο τέλος πάντα θα διαχωρίζονται. Ενώ η ζάχαρη διαλύεται στο νερό, κ.ο.κ.
Βέβαια κάποια απο όλα αυτά ( οι πιο επικίνδυνοι απο τους διαλύτες ) που θα αναφερθούν στην εξέλιξη των κειμένων που αναρτώνται εδώ, δεν έχουν πάντα άμεση σχέση με τους διαλύτες που χρεισιμοποιούμε στην ζωγραφική. Άν όμως, οι εργασίες μας στην τέχνη επεκτείνονται σε εφαρμογές και κατασκευές που έχουν να κάνουν με διακόσμηση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, με σκηνικά ( θεάτρου, κ.α ), αρχιτεκτονικές μακέτες , κ.ο.κ., τότε θα έρθουμε σε επαφή με κάποιους απο αυτούς τους διαλύτες μέσα απο τα χρώματα, τα βερνίκια, τις κόλλες, τα ξύλα και κάθε βιομηχανικό υλικό που θα χρειαστούμε ( οικοδομικά υλικά, ... ), και τα αιωρούμενα σωματίδια, τις σκόνες και τις αναθυμιάσεις, και πολλά άλλα παράγωγα αυτών των υλικών κατά την επεξεργασία τους ( ανάμειξη, τεχνικές βαφής ( αερογράφοι, πιστόλια βαφής, σπρέϊ, κλπ ) κοπή ξύλων και άλλων υλών που είναι επεξεργασμένα και περιέχουν διαλύτες, μυκητοκτόνα, αντιδιαβρωτικά, κ.α, και αφήνουν εισπνεόμενα σωματίδια, εξωτερικά υπολείμματα πάνω στο σώμα ( δέρμα, βλενογόνοι ) και στον γύρω χώρο, κ.ο.κ βλ. --> Qwika - Solvent
http://wikipedia.qwika.com/en2el/Solvent
αιθέρια έλαια / essential oil
Tα συστατικά τους χωρίζονται σε δύο ομάδες: οξυγονωμένους υδρογονάνθρακες και τους μη οξυγονωμένους ( ελαιώδους υφής υδρογονάνθρακες ). Ο "χαρακτήρας" του κάθε ελαίου καθορίζεται απο αυτά και απο το ή τα υπερισχύοντα συστατικά που το αποτελούν. Είναι πτητικά υγρά, ελαιώδη ( άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο ) και εύφλεκτα. Υπάρχουν περίπου 300 εμπορεύσιμα αιθέρια έλαια που χρησιμοποιούνται κυρίως σε φαρμακευτικές , κοσμετικές, κ.α., χρήσεις. Κάποια απο αυτά χρησιμοποιούνται στην ζωγραφική ( όπως το τερεβινθέλαιο ) επιδρώντας σε πολλά επίπεδα με τα προτερήματα αλλά και τα μειονεκτήματά τους, τόσο στην αντοχή του έργου μας στον χρόνο όσο και στο γενικό οπτικό αποτέλεσμα ( φωτεινότητα και αλλοίωση των χρωμάτων, διαφάνεια, κλπ. )
Λαμβάνουμε τα αιθέρια έλαια με:
1) Μηχανική μέθοδο ( σε πιεστήρια παρόμοια σχεδών με αυτά που χρησιμοποιούνται στα ελαιοτριβεία / για σύνθλιψη, απόξεση, διαχωρισμό ...)
2) Εκχύλιση: ( για τον διαχωρισμό υγρών και στερεών ουσιών ενός μείγματος… ).
α) με πτητικούς διαλύτες όπως το βενζόλιο, τον πετρελαϊκό αιθέρα και την αιθυλική αλκοόλη που χρησιμοποιείται στην τελική επεξεργασία για την απομάκρυνση χρωστικών και κυρών των αιθερίων ελαίων.
β) με ψυχρό λίπος όπου και εδώ μπορεί να έχουμε στην τελική επεξεργασία με αλκοόλη για το "καθάρισμα"( ανάλογα με το τι θέλουμε να έχουμε ώς τελικό προϊόν )
γ)με θερμό λίπος στους 800˚C για επεξεργασία φλοιών εσπεριδοειδών και ανθών τριανταφυλλιάς.
δ) με υδρόφιλους διαλύτες / αιθυλενογλυκόλη, προπυλενογλυκόλη, ...
ε) SFE
( και με νεότερες τεχνικές: εκχύλιση με υπέρηχους, εκχύλιση με μικροκύματα.. )
3) Απόσταξη ( υδροαπόσταξη / water distillation ).
Αυτή είναι η πιό διαδεδομένη μέθοδος για να πάρουμε τα αιθέρια έλαια των φυτών και μάλλον το τερεβινθέλαιο είναι ιστορικά το πρώτο αιθέριο έλαιο που έγινε με την μέθοδο της απόσταξης. Έχουμε τρείς μεθόδους απόσταξης: α) ατμοσφαιρικής πίεσης, β) ελαττωμένης πίεσης, γ) υψηλής πίεσης.
__________________
θέλουν ψάξιμο για τα αιθέρια έλαια ( εκτός των άλλων )
1) Arnald de Villanova (1235-1311)
2) Bombastus Paracalsus von Honhehheim (1493-1541)
3) .......................................
νερό
Το νερό στην ζωγραφική
Έχει ευρεία χρήση ώς διαλύτης και αρραιωτικό των διαφόρων υλικών που χρησιμοποιούμε στα διάφορα μείγματα επιστρώσεων επιφανειών που θα ζωγραφιστούν αλλά και στο τρίψημο των χρωμάτων όταν έχουμε να κάνουμε με σκόνες χρώματος σε τεχνικές τέμπερας ( αυγοτέμπερα και κάθε άλλη μικτή τέμπερα / γαλακτώματα ), τις ακουαρέλλες και τα ακρυλικά, το αραβικό κόμμι, η dextrine, οι ακρυλικές ρητίνες, η χολή βοδιού, κ.α.
Ώς αρραιωτικό της φορμόλης που χρησιμοποιούμε για να αδιαβροχοποιήσουμε τις ζωΐκές κόλλες.
Χρησιμοποιούμε πάντοτε είτε διπλά απεσταγμένο νερό είτε απιονισμένο και ποτέ νερό της βρύσης.
Κόλλες ζωϊκής προέλλευσης, δερματόκκολες ( κουνελόκολλα σε σκόνη και σε κομμάτια ), ζαρντέν, ψαρόκολλα, κόλλες απο κόκκαλα, καζεΐνη ( φυσικό παράγωγο του γάλακτος ). Ακρυλικές και βυνιλικές κόλλες. ( περισσότερα για τις κόλλες όταν αργότερα θα περάσω στην περιγραφή διαφόρων υλικών και τεχνικών επίστρωσης ή ισως σε ξεχωριστή ενότητα……. ).
το νερό και τα Χρώματα
i) Όταν χειριζόμαστε σκόνες ( pigments ) μπορούμε εκτων προτέρων να τις ετοιμάσουμε ώς εξής: μέσα σε μικρά γυάλινα βαζάκια με βιδωτό καπάκι βάζουμε μια ποσότητα σκόνης και με απεσταγμένο ή απιονισμένο νερό τα βρέχουμε/νοτίζουμε, τρίβοντας με ένα πινέλο που θα μας βολεύει ( όχι πολύ μαλακό αλλά ούτε και σκληρό ) μέχρι να γίνει μια σφικτή πάστα ελάχιστα υδαρή.
Εδώ θα πούμε ορισμένα πράγματα που πρέπει να προσεχθούν γιατί έχουν γενική ισχή είτε κάνουμε την προαναφερθείσα προετοιμασία είτε δουλεύουμε άμεσα, δηλαδή πλάθουμε επι τόπου τις σκόνες στην παλέτα μας καθώς ζωγραφίζουμε.
Η ποσότητα του νερού που θα χρειαστούμε για κάθε ένα απο τα χρώματά μας θα είναι διαφορετική και αυτό έχει να κάνει με τον βαθμό απορροφητικότητας τους.
Έτσι κάποιες σκόνες θα χρειαστούν πολύ λίγο νερό ενώ άλλες περισσότερο. Η σύνθεση της σκόνης χρώματος καθώς και το μέγεθος των κόκκων της, είναι μερικοί παράγοντες που καθορίζουν την ποσότητα του νερού που θα χρησιμοποιήσουμε για κάθε μία ξεχωριστά απο αυτές. Δηλαδή σε ποιό βαθμό δέχονται έναν διαλύτη όπως το νερό πρίν δεχθούν τις συνδετικές ουσίες ( φορείς ) που θα τα κολλήσουν στην ζωγραφική επιφάνεια. Η διατήρηση αυτών των χρωμάτων, προυποθέτει ότι τα βαζάκια μας θα κλείνουν πολύ καλά ( βιδωτά ) και καλό είναι να παρεμβάλουμε ανάμεσα στο βαζάκι και το καπάκι του ένα λεπτό νάϊλον φίλμ όπως αυτά που χρησιμοποιούμε στην φύλαξη των τροφίμων. Με αυτό το φίλμ θα προστατεύουμε ένα μεταλλικό καπάκι απο την οξείδωση ( σκουριά ) αλλά και θα έχουμε πάντα ένα εύκολο ξεβίδωμα.
a) υπάρχουν σκόνες που μπορούν να δεχτούν πρώτα το νερό και μετά το συνδετικό μέσο που μπορεί να είναι η αυγοτέμπερα, το ακρυλικό, κλπ.
b) υπάρχουν όμως σκόνες χρώματος που δεν πρέπει να βρέξουμε πρώτα με το νερό. Αυτές θα τις τρίψουμε αρχικά με το συδετικό μέσο και μετά θα προσθέσουμε το νερό. Οπότε έχουμε να κάνουμε με σκόνες χρώματος που δεν πρέπει να νοτίσουμε με νερό και ούτε να τις αποθηκεύσουμε με αυτόν τον τρόπο στα γυάλινα βάζα μας. Άρα τις επεξεργαζόμαστε επιτόπου όταν είναι να τις εφαρμόσουμε αμέσως πάνω στην ζωγραφική επιφάνεια.
συνθετικά χρώματα
c) Τα χρώματα που είναι συνθετικά όπως η μπλέ ουλτραμαρίνα, το πρωσικό μπλέ, τα μαύρα ( όπως το lamp Black ) που ο κόκκος τους είναι πολύ τριμένος σαν πούδρα άχνης, χάνουν με το νερό την καλυπτική τους δύναμη, όμως κάποια απο αυτά μπορούμε να τα διαλύσουμε αρχικά με νερό αρκεί να ρίξουμε έκ των προτέρων στο νερό τους μια ποσότητα καθαρού οινοπνεύματος. Aυτό θέλει δοκιμές απο εσάς όσον αφορά την ποσότητα αλκοόλ που αντιστοιχεί για κάθε διαφορετικό χρώμα. Βέβαια μπορείτε να μην δώσετε σημασία σε αυτό και απλώς να βάζετε μια μικρή ποσότητα ( λίγες σταγόνες ) οινοπνεύματος στο νερό και να το χρησιμοποιείτε σε όλα αυτά τα χρώματα που δεν θα μπορούσαν να δεχτούν το νερό εάν πρώτα δεν είχαν "διαλυθεί" στο συνδετικό γαλάκτωμα.
π.χ., στο βερμιγιόν μπορούμε πριν το βρέξουμε με το νερό ( το βερμιγιόν είναι ένα απο τα χρώματα που δεν δέχονται εύκολα το νερό εάν πρώτα δεν το έχουμε τρίψει με κάποιο συνδετικό μέσο, π.χ., αυγοτέμπερα, γαλάκτωμα τέμπερας, κλπ. ) μπορούμε να προσθέσουμε στο νερό του μία ή δυό σταγόνες οινοπνεύματος.
d) Υπάρχει όμως και η εξαίρεση και αυτή έχει να κάνει με τα λευκά συνθετικά χρώματα όπως το λευκό Τιτανίου και το λευκό του Τσίγκου που μπορούμε να τα τρίψουμε αρχικά με νερό και να τα αποθηκεύσουμε στα βαζάκια για μελλοντική χρήση χωρίς την προσθήκη του αλκοόλ. Μετά θα προσθέσουμε την αυγοτέμπερα ή το ακρυλικό, τις μικτές τέμπερες ή όποιο άλλο γαλάκτωμα, όταν είναι να τα χρησιμοποιήσουμε στην ζωγραφική επιφάνεια.
ii) άμεση χρήση των χρωμάτων
Άν ακολουθήσουμε μια άλλη λιγότερο μπελαλίδικη διαδικασία απο αυτήν της προετοιμασίας των χρωμάτων με βρέξιμο στο νερό και αποθήκευσης τους και θέλουμε να δουλεύουμε με άμεση χρήση των χρωμάτων, δηλαδή τρίψημο και επιτόπια εναπόθεση των χρωμάτων στον πίνακα, μπορούμε αρχικά να βρέξουμε λίγο την σκόνη χρώματος πάνω στην παλέτα μας, ίσα- ίσα να νοτίσει απο το νερό και κατόπιν προσθέτουμε τον κρόκο αυγού ή το όποιο άλλο γαλάκτωμα. Τρίβουμε καλά και μετά προσθέτουμε και άλλο νερό ( ανάλογα με τον τρόπο δουλειάς μας και το είδος του γαλακτώματος που χρησιμοποιούμε ). Και σε αυτήν όμως την περίπτωση ισχύουν όσα λέω στα a ), b ), c ), d ) όσον αφορά την αποροφητικότητα και δεκτικότητα των χρωμάτων στο νερό.
ζωγραφίζοντας
Τώρα τι πρέπει να κάνουμε για να φυλάξουμε πρόσκαιρα τα ήδη ετοιμασμένα με κάποιο γαλάκτωμα ( αυγοτέμπερας, ακρυλικού, λαδιών, κλπ, ) χρωματά μας απο το να στεγνώσουν ή να χαλάσουν γρήγορα, ιδιαίτερα άν ο φορέας μας βασίζεται στον κρόκο του αυγού ή και κάποια κόλλα ζωϊκής βάσης, κ.ο.κ.. Αυτή η προσωρινή αποθήκευση των χρωμάτων θα γίνει πάλι στα γυάλινα βαζάκια με βιδωτά καπάκια και παρεμβολές των φύλλων ζελατίνας.*Κάποια απο τα χρώματά που έχουμε τρίψει στίς παλέτες μας ( παλέτες ανάλογα με τα υλικά που χρησιμοποιούμε ) θα τα χρειαστούμε ξανά μετά απο πολλές ώρες ή την επόμενη ημέρα. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να τα διατηρήσουμε για ένα μικρό χρονικό διάστημα 24ρων ή 48 ωρών ή λίγο περισσότερο μέχρι να ολοκληρώσουμε τον ζωγραφικό μας πίνακα. Έχοντας υπολογίσει ( όσο είναι δυνατό κάτι τέτοιο ) την ποσότητα χρώματος που θα χρειαστούμε για την ολοκλήρωση ενός έργου μας. π.χ., πόση ποσότητα θα χρειαστούμε απο την μείξη δύο ή τριών χρωμάτων ενός μπλεδίζοντος μώβ που θα μπεί στα σκοτεινότερα σημεία ενός συννεφιασμένου και "ανάστατου" ουρανού και θα χρειαστούν δύο ή τρία περάσματα απο αυτό, ενώ το κάθε πέρασμα απο αυτά, θα στεγνώνει πρώτα καλά ( κάτι δηλαδή που θα χρειαστεί απο λίγες ώρες έως μία, δύο ή τρείς μέρες, ανάλογα με τους φορείς που χρησιμοποιούμε, δηλαδή την αυγοτέμπερα, το λάδι, τα ακρυλικά, κ.ο.κ. ή πόσο χρώμα θα χρειαστούμε για ένα απεικονιζόμενο ρούχο που θα θέλει δύο ή τρείς στρώσεις χρώματος και αυτές θα απλώνονται η μία πάνω στην άλλη ( αφού όμως πρώτα στεγνώσει η πρώτη στρώση, κατόπιν στεγνώσει η δεύτερη κ.ο.κ. ). Οπότε, το χρώμα μας που έχει δεχτεί τον διαλύτη ( νερό, νέφτι, κλπ ) αλλά και τους άλλους φορείς ( αυγό, λάδι, ρητίνες, κλπ ), και πρέπει να φυλαχτεί και να διατηρηθεί αναλλοίωτο, θα πρέπει και σε αυτό να εφαρμόσουμε τα όσα περιγράψαμε για τα γυάλινα βαζάκια, τα καπάκια και τα φίλμ ζελατίνας. Καθώς ο χρόνος θα περνάει και απο ένα χρονικό διάστημα και μετά θα επέλθει αναπόφευκτα το σταδιακό στέγνωμα, η οξείδωση και η καταστροφή του μέσα στο βαζάκι προσωρινής φύλαξής του, ιδιαίτερα εάν έχουμε ώς συνδετικό τον κρόκο αυγού ( αυγοτέμπερα ).
Τώρα, γιατί πρέπει ( κάποιες φορές ) να διατηρήσουμε πρόσκαιρα κάποια μικρή ή μεγάλη ποσότητα μιάς απόχρωσης χρώματος που φτιάξαμε με ανάμειξη διαφόρων χρωμάτων, ενώ θα μπορούσαμε κάλλιστα να την ξαναφτιάξουμε επιτόπου όταν την ξαναχρειαστούμε την ώρα που ζωγραφίζουμε;
Όταν έχουμε να κάνουμε με αυγοτέμπερα αλλά και με τις άλλες λιπαρές ή μή λιπαρές τέμπερες, είναι πάρα πολύ δύσκολο να επαναλάβουμε με ακρίβεια μια συγκεκριμένη απόχρωση που είχαμε φτιάξει με ανάμειξη διαφόρων χρωμάτων.
Γι αυτό και φροντίζουμε να κάνουμε επαρκή ποσότητα και σωστή φύλλαξη των χρωμάτων αναμείξεις που θα ξαναχρειαστούμε στον πίνακα μας χωρίς αποκλίσεις στην απόχρωση.
Τα αποθηκευμένα ελαιοχρώματα μπορούμε να τα σκεπάσουμε με απεσταγμένο νερό έχοντάς τα κλεισμένα σε βαζάκια ................
( το κείμενο χρειάζεται επέκταση, ελπίζω να το ολοκληρώσω σύντομα..)
σημειώσεις για το νερό
i ) Ανήκει στους Πολικούς διαλύτες ( και στις ανόργανες χημικές ενώσεις ) και μάλιστα απο τους ισχυρούς και με ευρεία χρήση στην ζωγραφική. Το νερό εκτός απο τις τρείς μορφές που συναντάται στη φύση ( υγρή, στερεή και αεριώδη ) και εκτός του ότι είναι ένα απο τα κύρια συστατικά ( διαλύτης ) όλων των ζωϊκών και φυτικών μορφών ζωής του πλανήτη, μπορεί να προσκοληθεί σε διάφορες χημικές ουσίες μέσα σε ορυκτά όπως ο γύψος ( ένυδρο θειϊκό ασβέστιο CaSO4.2Η2O // ένυδρες κρυσταλλικές ενώσεις // που θα μας απασχολήσουν αργότερα σέ άλλο άρθρο για τα λευκά χρώματα και τα υλικά επίστρωσης επιφανειών στη ζωγραφική ) υπάρχει και άνυδρη μορφή ( άνυδρος γύψος ) θειϊκό άλας ασβεστίου CaSO4 με διαφορά στο μέγεθος των κρυστάλλων τους ( απο το ένυδρο θειϊκό ασβέστιο ), ενώ όταν το νερό ενωθεί μοριακά με κάποιες χημικές ουσίες δίνει νέες χημικές ενώσεις όπως το θειϊκό οξύ και αυτές οι ενώσεις διαφοροποιούνται στο εξής, ότι ενώ με την θέρμανση και την εξάτμιση στον αέρα μπορούμε να απομακρύνουμε το νερό απο τον γύψο, αυτό δεν γίνεται με το θεικό οξύ. Αυτό δεν το αναφέρω τυχαία αλλά έχει να κάνει με μια πολύ σημαντική παράμετρο με σημαντικές, θετικές και αρνητικές, επιπτώσεις της χρήσεις των υδροδιαλυτών υλικών που χρησιμοποιούμε στην ζωγραφική ( ζωϊκής βάσης γαλακτώματα / κρόκος αυγού, αυγό / τα διάφορα κόμμεα / οι κόλλες / τα χρώματα... ). Έτσι έχουμε τις ένυδρες ενώσεις, αλλά και άλλες σημαντικές παραμέτρους με μεγάλη σημασία τόσο στο τελικό αποτέλεσμα ενός ζωγραφικού έργου, της αντοχής του στο χρόνο, την φωτεινότητα των χρωμάτων, τα προβλήματα, απο πιθανή και σε πιό βαθμό, οξείδωσης των ελαίων απο αντιδράσεις όπως αυτές της υδρόλυσης ( βλ. ελεύθερα λιπαρά οξέα, ... ) .
ii ) Το καθαρό νερό αποτελείται απο δύο στοιχεία, υδρογόνο και οξυγόνο και αυτό είναι το νερό του χημικού εργαστηρίου γιατί στην φύση ακόμη και στην καθαρότερη μορφή του ( όμβρια ύδατα ) περιέχει ουσίες που έχουν διαλυθεί μέσα του ( το νερό είναι διαλύτης ). Το τι περιέχει λοιπόν απο αυτές τις διαλυμένες ουσίες ( πέρα απο τυχόν παρασυρόμενα υλικά που μπορούμε με μηχανικές μεθόδους να απομακρύνουμε ) έχει να κάνει πρώτα απ' όλα με όσα παρασέρνει η βροχή στην καθοδική της πορεία (αιωρούμενα σωματίδια, αέρια, σκόνες, κλπ, ανάλογα με τα περιβάλλοντα, δηλαδή τις φυσικές και τεχνικές συνθήκες, όπως βιομηχανικές περιοχές / βλ. όξινη βροχή /, πόλεις, τροπικά δάση, κλπ ) και με αυτόν τον τρόπο έχουμε και έναν πρόσθετο παράγοντα καθώς κάποιες ουσίες είτε διαλυμένες απο το νερό είται όχι ( δηλαδή, ουσίες που δεν διαλύονται στο νερό ) περνούν στο έδαφος, κ.ο.κ.
iii ) Τι είναι το σκληρό και μαλακό νερό.
Το μαλακό νερό είναι βασικά το βρόχινο νερό γιατί περιέχει ελάχιστες ποσότητες ανόργανων ουσιών και μπορούμε να το θεωρήσουμε ώς το καλύτερο για πόση και κάθε άλλη χρήση ανάμεσα σε αυτές και ότι έχει να κάνει με ζωγραφική και σχετικές εργασίες. ( Αυτές οι μικρές ποσότητες ανόργανων ουσιών είναι απαρραίτητες στους ζωντανούς οργανισμούς γι΄αυτό και δεν πίνουμε απεσταγμένο νερό που είναι καταστροφικό, βλ. επίδραση στα κύταρα, ......κλπ. ) στην ζωγραφική όμως και στην παρασκευή υλικών ( κόλλες, χρώματα, αυγό, γόμες, κλπ ) το καθαρό διπλά απεσταγμένο και το απιονισμένο νερό είναι αυτά που χρειαζόμαστε αφού το νερό της ΕΥΔΑΠ εκτός των άλλων και πέρα απο τους ελέγχους που γίνονται για την καταληλότητα των υδάτων ( φερτές ύλες, πεπαλαιωμένο και "φθαρμένο" δίκτυο παροχής, κ.α. ) έχει και τον "φονέα" των χρωστικών και όχι μόνον, που λέγεται χλώριο.
Η σκληρότητα του νερού διακρίνεται
a) σε παροδική σκληρότητα όπου περιέχει ασβέστιο και μαγνήσιο σε μορφή διττανθρακικών αλάτων σχηματισμένα απο την επίδραση πάνω τους του διοξειδίου του άνθρακα, όταν ( και άμα ) περιέχεται στο νερό και αυτό έχει να κάνει με την σύσταση του νερού εξαιτίας του γεολογικού περιβάλλοντος και των συνθηκών που αυτό επιβάλλει επιτρέποντας ή όχι την διατήρηση του διοξειδίου του άνθρακα, ( σύσταση του εδάφους, θερμοκρασία του νερού, κλπ, ). Μετά έχουμε την ανθρώπινη παρέμβαση ( ψύξη, βρασμός, ατμοποίηση του νερού, ειδική επεξεργασία, κλπ. ανάλογα με την χρήση του νερού που θα κάνουμε ( υδροδότηση πόλεων, γεωργικών καλλιεργιών, σύστημα καθαρισμού εργοστασιακών εγκαταστάσεων / επεξεργασίας και διαχωρισμού υλών, κλπ ). Τα διττανθρακικά άλατα διαλύονται στο νερό και μπορούν να απομακρυνθούν σχετικά εύκολα αφού δεν αφήνουν συμπαγή στερεά στρώματα ( πουρί ) στα διάφορα πλυντήρια, τους λέβητες, τα οικιακά σκεύη, κλπ. Αλλά και με τον βρασμό του νερού και την "απομάκρυνση" του διοξειδίου του άνθρακα τα ανθρακικά άλατα του ασβεστίου και μαγνησίου κατακάθονται και μπορούν να απομακρυνθούν.
b) μόνιμη σκληρότητα που περιέχει θειϊκά άλατα ασβεστίου και μαγνησίου και αφήνουν αδιάλυτα συμπαγή και μη πορώδη στρώματα ( πουρί ) στις παραπάνω και όχι μόνον, συσκευές ( οικιακής, βιομηχανικής, εργαστηριακής, κλπ, χρήσης ).
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η "αντίδραση" με το σαπούνι ( και τα διάφορα απορρυπαντικά ) των μη διαλυόμενων αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου των ολικά σκληρών νερών που είναι ακατάληλα για οικιακή καθαριότητα, κ.α., και των μαλακών ( κατάλληλων ...) αλλά και σε διάφορες τεχνικές ζωγραφικής σε σκηνικά, αφίσες, κλπ, με χρήση διαφόρων γαλακτωμάτων που μπορεί να περιέχουν απο ζωΪκές κόλλες μέχρι και σαπούνι.
......... χρειάζεται συμπλήρωμα για την σχέση του νερού με το θειϊκό ασβέστιο και τον γύψο.......
www / πηγές και σημειώσεις απο τις πηγές
ΤΙΜΕΣ ΟΛΙΚΗΣ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Έλεγχος Ποιότητας Ακατέργαστου & Πόσιμου Νερού -ΕΥΔΑΠ Α.Ε.
http://www.eydap.gr/index.asp?a_id=71
ΜονάδεςΜέγιστη τιμήΜέση τιμή
mg/I Ανθρακικού ασβεστίου250150
Γαλλικοί βαθμοί (°f ή FH)2515
Γερμανικοί βαθμοί (°d ή DH)148,4
_____________________________
Το νερό της Αθήνας είναι μέτριας σκληρότητας.... ( για το έτος 2010 )
http://forum.beer.gr/showthread.php?p=33267
Νερο τι πρεπει να γνωριζουμε… - Σελίδα 3 - Beer Forum
Αλκαλικότητα νερού 150 - 200 mg/lt CaCO3
Σκληρότητα νερού 120 - 130 mg/lt CaCO3
Ασβέστιο 45 - 55 mg/lt
Μαγνήσιο 4 - 7 mg/lt
Νάτριο 3 - 5 mg/lt
Θειικά 30 - 35 mg/lt
Χλωριούχα 3 - 15 mg/lt ( με μικρή συχνότητα εμφάνισης οι μεγάλες τιμές)
Ελεύθερο χλώριο 0,3 - 0,5 mg/lt (με το βρασμό φεύγει)
________________________
2. Προσδιορισμός ολικής σκληρότητας του νερού. (Συμπλοκομετρία)
http://users.sch.gr/ppoulio/dokimastiko/sect04/PDF_PEIRAMATA/ksidi /ksidi_kathimerini.pdf
(..............)Με βάση το βαθμό της σκληρότητας του νερού, καθορίζονται και οι χρήσεις των φυσικών νερών. Για παράδειγμα τα νερά που έχουν ολική σκληρότητα μεγαλύτερη από 50 F◦, ή ποσότητα ανθρακικού ασβεστίου μεγαλύτερη των 500 mg/L, δε θεωρούνται πόσιμα. (1 γαλλικός βαθμός F◦ εκφράζει 10 mg ανθρακικού ασβεστίου/L νερού).(..............) _________________________
ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ « ΒΙΟΪΣΤΟΛΟΓΙΟ
http://kkeram1441.wordpress.com/2009/07/04/ποσιμο-νερο/
_________________________
WaterDream.gr | Εγκυκλοπαίδεια Νερού
http://www.waterdream.gr/questions.html
__________________________
Αποσκλήρυνση νερού
Υλικά γραφικών τεχνών - Πρόσθετο υλικό - PaperFil
http://1388751537006056436-a-1802744...attredirects=0
_________________________
ΑΠΟΣΤΑΞΗ
Υλικά γραφικών τεχνών - Πρόσθετο υλικό - PaperFil
http://1388751537006056436-a-1802744...attredirects=0
__________________________
Θεόδωρος Παππάς
σημειώσεις για τους διαλύτες
αιθέρια έλαια
νερό
σημειώσεις γιά το νερό
www. / πηγές και σημειώσεις απο τις πηγές (νερό)
τερεβινθέλαιο
αλκοόλη
σημείωση: το τερεβινθέλαιο, η αλκοόλη, ... και άλλοι διαλύτες θα προστεθούν μελλοντικά.
σημειώσεις για τους Διαλύτες
Στους διαλύτες έχουμε τα αιθέρια έλαια, την αιθυλική αλκοόλη ( όπου έχουμε τα spirit varnishes, δηλαδή φυσικές και συνθετικές ρητίνες διαλυμένες σε αλκοόλη ), τα οξέα, το νερό .......
Με τους διαλύτες παρασκευάζουμε και επιδρούμε σε φυσικά και συνθετικά υλικά που χρησιμοποιούμε στη ζωγραφική, στα χρώματα, τα βερνίκια, τα mediums, τα μελάνια, τις κόλλες, τα υφάσματα, τα ξύλα, κλπ. Διαλύτες γενικά χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση πέρα απο την ζωγραφική, αφού αυτοί βρίσκονται στα απορυπαντικά και κάθε είδους καθαριστικά και σπρέϊ που διαφοροποιούνται μεταξύ τους ανάλλογα με την χημική σύσταση των ουσιών τους. Οι διαλύτες βρίσκονται και χρησιμοποιούνται σε ένα πολύ μεγάλο φάσμα εφαρμογών, στους βιομηχανικούς ( όπου έχουμε να κάνουμε κυρίως με οργανικούς διαλύτες ) κλάδους παραγωγής και έρευνας, απο την αυτοκινητοβιομηχανία έως την φαρμακευτική.....
Ο σωστός και ασφαλής χειρισμός τους έχει να κάνει με την σωστή παρασκευή των mediums και των βερνικιών, αλλά και τις προφυλάξεις που πρέπει να παίρνουμε για την υγεία μας. Έχουμε να κάνουμε με τοξικές, με ελάχιστα τοξικές και μη τοξικές ουσίες. Κάποιες απο αυτές δεν πρέπει να τις εισπνέυσουμε ή να έρθουν σε επαφή με το δέρμα ή τα μάτια μας ( βλενογόνοι, κλπ. ) έχοντας να κάνουμε με εξάτμιση, δερματική επαφή, καύση, διασπορά σωματιδίων στον αέρα. Άλλες παράμετροι είναι η πτητικότητα ( χρονική διάρκεια διάλυσης και παραμονής στον ελεύθερο αέρα πριν διασκορπιστεί και τι υπολείμματα και σε πια μορφή τα αφήνει στον αέρα, στις επιφάνειες, στους ζωντανούς οργανισμούς, προσβάσιμες ή εφικτές προφυλάξεις, κλπ, κλπ. ) και ο βαθμός ανάφλεξης.
Επίσης κάτι που χαρακτηρίζει και διαφοροποιεί τους διαλύτες μεταξύ τους και θα αναφερθώ αναλυτικότερα παρακάτω, είναι η μοριακή δόμή τους που χονδρικά μπορούμε να χωρίσουμε σε λιπόφιλους διαλύτες ( μη πολικούς / άρα κάποιοι απο αυτούς επιβλαβείς σε κάποιους ζωϊκούς ιστούς των ζώντων οργανισμών, αφού διαλύουν κάποια χημικά συστατικά των κυττάρων που ονομάζονται σωρηδόν λιπίδια και αυτά σχετίζονται με τα λιπαρά οξέα που θα δούμε παρακάτω / τέτοιοι διαλύτες είναι ο αιθέρας, το χλωροφόρμιο, αλλά και η ακετόνη και η μεθανόλη που δεν μπορούμε να τους κατατάξουμε ακριβώς στους μη πολικούς διαλύτες ) και υδρόφιλους_διαλύτες ( πολικούς ).
βλ. www.iama.gr/ethno/oxea_files/oxea_Leuteris_Marinos.pdf
Έχουμε τους υδρογονάνθρακες ( ενώσεις άνθρακα ( C ) με υδρογόνο ( H / Hydrogenium / ). Κύριο συστατικό των αιθερίων ελαίων, οι υδρογονάνθρακες μπορεί να είναι πτητικοί, να έχουν "χαμηλό σημείο" ανάφλεξης και να ανήκουν στους λιπόφιλους. Χωρίζονται σε:
a ) αλειφατικούς ( όπως ο πετρελαϊκός αιθέρας, το επτάνιο, το εξάνιο, κλπ. ) που ναι μεν έχουν χαμηλή τοξικότητα, αλλά έχουν ναρκωτική δράση μέσω της εισπνοής απο αναθυμιάσεις κλπ.
b ) αρωματικούς υδρογονάνθρακες ( όπως το βενζόλιο που χρησιμοποιείται στη σύνθεση ανιλίνης / χρώματα ανιλίνης, το τολουόλιο, το ξυλόλιο, το στυρόλιο, κλπ ) με μεγάλη τοξικότητα που επιδρά στο μυϊκό σύστημα ( απώλεια μυϊκού συντονισμού, το αίμα τον μυελό των οστών κλπ περισσότερα για τέτοιες επενέργειες άν σας ενδιαφέρουν θα πρέπει να ανατρέξετε στην σχέση των μή πολικών λιπιδίων με τα κύτταρα και τους νευρώνες... και πάει λέγοντας ).
κατηγορίες διαλυτών ( Οργανικοί και Πολικοί )
Οι οργανικοί διαλύτες ( μεθανόλη, ακετόνη, κ.ά. ) χρησιμοποιούνται στην συντήρηση των ελαιογραφιών. Με αυτούς μπορούμε να αφαιρέσουμε τα στρώματα βερνικιών που πρέπει να αφαιρεθούν για να περαστούν νέα. Επίσεις καθαρίζουν τα ξεραμένα έλαια απο τα προΪόντα αποσύνθεσής τους ( στούς παλαιούς πίνακες ζωγραφικής ) και ώς μη πολικοί διαλύτες δεν επιδρούν καταστροφικά στα χρωματικά στρώματα ανόργανων χρωστικών και υλικών επίστρωσης, υφασμάτινων ( λινών και βαμβακερών ), Ξύλινων, κλπ, επιφανειών και αυτά τα χρώματα είναι τα:
ανθρακικό ασβέστιο ( κιμωλία, μάρμαρο ),
οξείδιο του ασβεστίου ( ασβέστης CaO ),
οξείδιο μολύβδου - λιθάργυρος ( PbO ),
οξείδιο τιτανίου ( λευκό τιτανίου TiO2 ),
οξείδιο ψευδαργύρου ( λευκό τσίγκου ZnO ),
όμως όσον αφορά τις προετοιμασίες ( πάνω σε ύφασμα, σε ξύλο, κλπ ) παίζει ρόλο και το ίδος της κόλλας που χρησιμοποιήθηκε και αυτή θα είναι ζωϊκή άν έχουμε να κάνουμε με τους παλαιότερους πίνακες, ενώ του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα και δώθε, εκτός της ζωΪκής προέλευσης έχουμε και τις ακρυλικές και βινυλικές κόλλες. Οι οργανικοί διαλύτες είναι λιγότερο ή περισσότερο εύφλεκτοι αλλά και πτητικοί, άν και υπάρχουν λίγες εξαιρέσεις ( μη έφλεκτοι είναι το χλωροφόρμιο και γενικά οι χλωριομένοι διαλύτες ). Είναι τοξικοί ( άλλοι πολύ και άλλοι ελάχιστα τοξικοί για τον άθρωπινο οργανισμό, ενώ άλλων η τοξικότητα δεν είναι μόνιμη όταν περάσει μέσα στο σώμα ή πάνω στο δέρμα, επίσης κάποιοι απο αυτούς είναι καρκινογόνοι.......... ).
Δεν μπορούμε να πειραματιζόμαστε ανεξέλεγκτα μαζί τους γιατί εκτός απο εύφλεκτοι ή πτητικοί με αέρια που δεν διαλύονται εύκολα στον ελεύθερο αέρα, κάποιοι απο αυτούς μπορεί να είναι ιδιαίτερα εκρηκτικοί σε υπερέκθεση στο οξυγόνο και το φώς. Δεν πρέπει να τους εισπνέουμε ή να έρχονται σε επαφή με το δέρμα μας, τα μάτια και φυσικά να καταπίνονται.
Οι Πολικοί διαλύτες
( Νερό, Αμμωνία ) ......................................
Στους διαλύτες ισχύει ο κανόνας:
Πολικοί διαλύτες μπορούν να διαλύσουν εν μέρη ή ολικά πολικές ενώσεις ουσιών και όχι τις μη πολικές.
Μη πολικοί διαλύτες μπορούν να διαλύσουν τίς μη πολικές ενώσεις ουσιών. Έτσι το νερό αναμειγνυόμενο με το λάδι ( ελαιόλαδο, λινέλαιο, κλπ ) όσο καλά και άν έχουν αναμειχθεί στο τέλος πάντα θα διαχωρίζονται. Ενώ η ζάχαρη διαλύεται στο νερό, κ.ο.κ.
Βέβαια κάποια απο όλα αυτά ( οι πιο επικίνδυνοι απο τους διαλύτες ) που θα αναφερθούν στην εξέλιξη των κειμένων που αναρτώνται εδώ, δεν έχουν πάντα άμεση σχέση με τους διαλύτες που χρεισιμοποιούμε στην ζωγραφική. Άν όμως, οι εργασίες μας στην τέχνη επεκτείνονται σε εφαρμογές και κατασκευές που έχουν να κάνουν με διακόσμηση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, με σκηνικά ( θεάτρου, κ.α ), αρχιτεκτονικές μακέτες , κ.ο.κ., τότε θα έρθουμε σε επαφή με κάποιους απο αυτούς τους διαλύτες μέσα απο τα χρώματα, τα βερνίκια, τις κόλλες, τα ξύλα και κάθε βιομηχανικό υλικό που θα χρειαστούμε ( οικοδομικά υλικά, ... ), και τα αιωρούμενα σωματίδια, τις σκόνες και τις αναθυμιάσεις, και πολλά άλλα παράγωγα αυτών των υλικών κατά την επεξεργασία τους ( ανάμειξη, τεχνικές βαφής ( αερογράφοι, πιστόλια βαφής, σπρέϊ, κλπ ) κοπή ξύλων και άλλων υλών που είναι επεξεργασμένα και περιέχουν διαλύτες, μυκητοκτόνα, αντιδιαβρωτικά, κ.α, και αφήνουν εισπνεόμενα σωματίδια, εξωτερικά υπολείμματα πάνω στο σώμα ( δέρμα, βλενογόνοι ) και στον γύρω χώρο, κ.ο.κ βλ. --> Qwika - Solvent
http://wikipedia.qwika.com/en2el/Solvent
αιθέρια έλαια / essential oil
Tα συστατικά τους χωρίζονται σε δύο ομάδες: οξυγονωμένους υδρογονάνθρακες και τους μη οξυγονωμένους ( ελαιώδους υφής υδρογονάνθρακες ). Ο "χαρακτήρας" του κάθε ελαίου καθορίζεται απο αυτά και απο το ή τα υπερισχύοντα συστατικά που το αποτελούν. Είναι πτητικά υγρά, ελαιώδη ( άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο ) και εύφλεκτα. Υπάρχουν περίπου 300 εμπορεύσιμα αιθέρια έλαια που χρησιμοποιούνται κυρίως σε φαρμακευτικές , κοσμετικές, κ.α., χρήσεις. Κάποια απο αυτά χρησιμοποιούνται στην ζωγραφική ( όπως το τερεβινθέλαιο ) επιδρώντας σε πολλά επίπεδα με τα προτερήματα αλλά και τα μειονεκτήματά τους, τόσο στην αντοχή του έργου μας στον χρόνο όσο και στο γενικό οπτικό αποτέλεσμα ( φωτεινότητα και αλλοίωση των χρωμάτων, διαφάνεια, κλπ. )
Λαμβάνουμε τα αιθέρια έλαια με:
1) Μηχανική μέθοδο ( σε πιεστήρια παρόμοια σχεδών με αυτά που χρησιμοποιούνται στα ελαιοτριβεία / για σύνθλιψη, απόξεση, διαχωρισμό ...)
2) Εκχύλιση: ( για τον διαχωρισμό υγρών και στερεών ουσιών ενός μείγματος… ).
α) με πτητικούς διαλύτες όπως το βενζόλιο, τον πετρελαϊκό αιθέρα και την αιθυλική αλκοόλη που χρησιμοποιείται στην τελική επεξεργασία για την απομάκρυνση χρωστικών και κυρών των αιθερίων ελαίων.
β) με ψυχρό λίπος όπου και εδώ μπορεί να έχουμε στην τελική επεξεργασία με αλκοόλη για το "καθάρισμα"( ανάλογα με το τι θέλουμε να έχουμε ώς τελικό προϊόν )
γ)με θερμό λίπος στους 800˚C για επεξεργασία φλοιών εσπεριδοειδών και ανθών τριανταφυλλιάς.
δ) με υδρόφιλους διαλύτες / αιθυλενογλυκόλη, προπυλενογλυκόλη, ...
ε) SFE
( και με νεότερες τεχνικές: εκχύλιση με υπέρηχους, εκχύλιση με μικροκύματα.. )
3) Απόσταξη ( υδροαπόσταξη / water distillation ).
Αυτή είναι η πιό διαδεδομένη μέθοδος για να πάρουμε τα αιθέρια έλαια των φυτών και μάλλον το τερεβινθέλαιο είναι ιστορικά το πρώτο αιθέριο έλαιο που έγινε με την μέθοδο της απόσταξης. Έχουμε τρείς μεθόδους απόσταξης: α) ατμοσφαιρικής πίεσης, β) ελαττωμένης πίεσης, γ) υψηλής πίεσης.
__________________
θέλουν ψάξιμο για τα αιθέρια έλαια ( εκτός των άλλων )
1) Arnald de Villanova (1235-1311)
2) Bombastus Paracalsus von Honhehheim (1493-1541)
3) .......................................
νερό
Το νερό στην ζωγραφική
Έχει ευρεία χρήση ώς διαλύτης και αρραιωτικό των διαφόρων υλικών που χρησιμοποιούμε στα διάφορα μείγματα επιστρώσεων επιφανειών που θα ζωγραφιστούν αλλά και στο τρίψημο των χρωμάτων όταν έχουμε να κάνουμε με σκόνες χρώματος σε τεχνικές τέμπερας ( αυγοτέμπερα και κάθε άλλη μικτή τέμπερα / γαλακτώματα ), τις ακουαρέλλες και τα ακρυλικά, το αραβικό κόμμι, η dextrine, οι ακρυλικές ρητίνες, η χολή βοδιού, κ.α.
Ώς αρραιωτικό της φορμόλης που χρησιμοποιούμε για να αδιαβροχοποιήσουμε τις ζωΐκές κόλλες.
Χρησιμοποιούμε πάντοτε είτε διπλά απεσταγμένο νερό είτε απιονισμένο και ποτέ νερό της βρύσης.
Κόλλες ζωϊκής προέλλευσης, δερματόκκολες ( κουνελόκολλα σε σκόνη και σε κομμάτια ), ζαρντέν, ψαρόκολλα, κόλλες απο κόκκαλα, καζεΐνη ( φυσικό παράγωγο του γάλακτος ). Ακρυλικές και βυνιλικές κόλλες. ( περισσότερα για τις κόλλες όταν αργότερα θα περάσω στην περιγραφή διαφόρων υλικών και τεχνικών επίστρωσης ή ισως σε ξεχωριστή ενότητα……. ).
το νερό και τα Χρώματα
i) Όταν χειριζόμαστε σκόνες ( pigments ) μπορούμε εκτων προτέρων να τις ετοιμάσουμε ώς εξής: μέσα σε μικρά γυάλινα βαζάκια με βιδωτό καπάκι βάζουμε μια ποσότητα σκόνης και με απεσταγμένο ή απιονισμένο νερό τα βρέχουμε/νοτίζουμε, τρίβοντας με ένα πινέλο που θα μας βολεύει ( όχι πολύ μαλακό αλλά ούτε και σκληρό ) μέχρι να γίνει μια σφικτή πάστα ελάχιστα υδαρή.
Εδώ θα πούμε ορισμένα πράγματα που πρέπει να προσεχθούν γιατί έχουν γενική ισχή είτε κάνουμε την προαναφερθείσα προετοιμασία είτε δουλεύουμε άμεσα, δηλαδή πλάθουμε επι τόπου τις σκόνες στην παλέτα μας καθώς ζωγραφίζουμε.
Η ποσότητα του νερού που θα χρειαστούμε για κάθε ένα απο τα χρώματά μας θα είναι διαφορετική και αυτό έχει να κάνει με τον βαθμό απορροφητικότητας τους.
Έτσι κάποιες σκόνες θα χρειαστούν πολύ λίγο νερό ενώ άλλες περισσότερο. Η σύνθεση της σκόνης χρώματος καθώς και το μέγεθος των κόκκων της, είναι μερικοί παράγοντες που καθορίζουν την ποσότητα του νερού που θα χρησιμοποιήσουμε για κάθε μία ξεχωριστά απο αυτές. Δηλαδή σε ποιό βαθμό δέχονται έναν διαλύτη όπως το νερό πρίν δεχθούν τις συνδετικές ουσίες ( φορείς ) που θα τα κολλήσουν στην ζωγραφική επιφάνεια. Η διατήρηση αυτών των χρωμάτων, προυποθέτει ότι τα βαζάκια μας θα κλείνουν πολύ καλά ( βιδωτά ) και καλό είναι να παρεμβάλουμε ανάμεσα στο βαζάκι και το καπάκι του ένα λεπτό νάϊλον φίλμ όπως αυτά που χρησιμοποιούμε στην φύλαξη των τροφίμων. Με αυτό το φίλμ θα προστατεύουμε ένα μεταλλικό καπάκι απο την οξείδωση ( σκουριά ) αλλά και θα έχουμε πάντα ένα εύκολο ξεβίδωμα.
a) υπάρχουν σκόνες που μπορούν να δεχτούν πρώτα το νερό και μετά το συνδετικό μέσο που μπορεί να είναι η αυγοτέμπερα, το ακρυλικό, κλπ.
b) υπάρχουν όμως σκόνες χρώματος που δεν πρέπει να βρέξουμε πρώτα με το νερό. Αυτές θα τις τρίψουμε αρχικά με το συδετικό μέσο και μετά θα προσθέσουμε το νερό. Οπότε έχουμε να κάνουμε με σκόνες χρώματος που δεν πρέπει να νοτίσουμε με νερό και ούτε να τις αποθηκεύσουμε με αυτόν τον τρόπο στα γυάλινα βάζα μας. Άρα τις επεξεργαζόμαστε επιτόπου όταν είναι να τις εφαρμόσουμε αμέσως πάνω στην ζωγραφική επιφάνεια.
συνθετικά χρώματα
c) Τα χρώματα που είναι συνθετικά όπως η μπλέ ουλτραμαρίνα, το πρωσικό μπλέ, τα μαύρα ( όπως το lamp Black ) που ο κόκκος τους είναι πολύ τριμένος σαν πούδρα άχνης, χάνουν με το νερό την καλυπτική τους δύναμη, όμως κάποια απο αυτά μπορούμε να τα διαλύσουμε αρχικά με νερό αρκεί να ρίξουμε έκ των προτέρων στο νερό τους μια ποσότητα καθαρού οινοπνεύματος. Aυτό θέλει δοκιμές απο εσάς όσον αφορά την ποσότητα αλκοόλ που αντιστοιχεί για κάθε διαφορετικό χρώμα. Βέβαια μπορείτε να μην δώσετε σημασία σε αυτό και απλώς να βάζετε μια μικρή ποσότητα ( λίγες σταγόνες ) οινοπνεύματος στο νερό και να το χρησιμοποιείτε σε όλα αυτά τα χρώματα που δεν θα μπορούσαν να δεχτούν το νερό εάν πρώτα δεν είχαν "διαλυθεί" στο συνδετικό γαλάκτωμα.
π.χ., στο βερμιγιόν μπορούμε πριν το βρέξουμε με το νερό ( το βερμιγιόν είναι ένα απο τα χρώματα που δεν δέχονται εύκολα το νερό εάν πρώτα δεν το έχουμε τρίψει με κάποιο συνδετικό μέσο, π.χ., αυγοτέμπερα, γαλάκτωμα τέμπερας, κλπ. ) μπορούμε να προσθέσουμε στο νερό του μία ή δυό σταγόνες οινοπνεύματος.
d) Υπάρχει όμως και η εξαίρεση και αυτή έχει να κάνει με τα λευκά συνθετικά χρώματα όπως το λευκό Τιτανίου και το λευκό του Τσίγκου που μπορούμε να τα τρίψουμε αρχικά με νερό και να τα αποθηκεύσουμε στα βαζάκια για μελλοντική χρήση χωρίς την προσθήκη του αλκοόλ. Μετά θα προσθέσουμε την αυγοτέμπερα ή το ακρυλικό, τις μικτές τέμπερες ή όποιο άλλο γαλάκτωμα, όταν είναι να τα χρησιμοποιήσουμε στην ζωγραφική επιφάνεια.
ii) άμεση χρήση των χρωμάτων
Άν ακολουθήσουμε μια άλλη λιγότερο μπελαλίδικη διαδικασία απο αυτήν της προετοιμασίας των χρωμάτων με βρέξιμο στο νερό και αποθήκευσης τους και θέλουμε να δουλεύουμε με άμεση χρήση των χρωμάτων, δηλαδή τρίψημο και επιτόπια εναπόθεση των χρωμάτων στον πίνακα, μπορούμε αρχικά να βρέξουμε λίγο την σκόνη χρώματος πάνω στην παλέτα μας, ίσα- ίσα να νοτίσει απο το νερό και κατόπιν προσθέτουμε τον κρόκο αυγού ή το όποιο άλλο γαλάκτωμα. Τρίβουμε καλά και μετά προσθέτουμε και άλλο νερό ( ανάλογα με τον τρόπο δουλειάς μας και το είδος του γαλακτώματος που χρησιμοποιούμε ). Και σε αυτήν όμως την περίπτωση ισχύουν όσα λέω στα a ), b ), c ), d ) όσον αφορά την αποροφητικότητα και δεκτικότητα των χρωμάτων στο νερό.
ζωγραφίζοντας
Τώρα τι πρέπει να κάνουμε για να φυλάξουμε πρόσκαιρα τα ήδη ετοιμασμένα με κάποιο γαλάκτωμα ( αυγοτέμπερας, ακρυλικού, λαδιών, κλπ, ) χρωματά μας απο το να στεγνώσουν ή να χαλάσουν γρήγορα, ιδιαίτερα άν ο φορέας μας βασίζεται στον κρόκο του αυγού ή και κάποια κόλλα ζωϊκής βάσης, κ.ο.κ.. Αυτή η προσωρινή αποθήκευση των χρωμάτων θα γίνει πάλι στα γυάλινα βαζάκια με βιδωτά καπάκια και παρεμβολές των φύλλων ζελατίνας.*Κάποια απο τα χρώματά που έχουμε τρίψει στίς παλέτες μας ( παλέτες ανάλογα με τα υλικά που χρησιμοποιούμε ) θα τα χρειαστούμε ξανά μετά απο πολλές ώρες ή την επόμενη ημέρα. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να τα διατηρήσουμε για ένα μικρό χρονικό διάστημα 24ρων ή 48 ωρών ή λίγο περισσότερο μέχρι να ολοκληρώσουμε τον ζωγραφικό μας πίνακα. Έχοντας υπολογίσει ( όσο είναι δυνατό κάτι τέτοιο ) την ποσότητα χρώματος που θα χρειαστούμε για την ολοκλήρωση ενός έργου μας. π.χ., πόση ποσότητα θα χρειαστούμε απο την μείξη δύο ή τριών χρωμάτων ενός μπλεδίζοντος μώβ που θα μπεί στα σκοτεινότερα σημεία ενός συννεφιασμένου και "ανάστατου" ουρανού και θα χρειαστούν δύο ή τρία περάσματα απο αυτό, ενώ το κάθε πέρασμα απο αυτά, θα στεγνώνει πρώτα καλά ( κάτι δηλαδή που θα χρειαστεί απο λίγες ώρες έως μία, δύο ή τρείς μέρες, ανάλογα με τους φορείς που χρησιμοποιούμε, δηλαδή την αυγοτέμπερα, το λάδι, τα ακρυλικά, κ.ο.κ. ή πόσο χρώμα θα χρειαστούμε για ένα απεικονιζόμενο ρούχο που θα θέλει δύο ή τρείς στρώσεις χρώματος και αυτές θα απλώνονται η μία πάνω στην άλλη ( αφού όμως πρώτα στεγνώσει η πρώτη στρώση, κατόπιν στεγνώσει η δεύτερη κ.ο.κ. ). Οπότε, το χρώμα μας που έχει δεχτεί τον διαλύτη ( νερό, νέφτι, κλπ ) αλλά και τους άλλους φορείς ( αυγό, λάδι, ρητίνες, κλπ ), και πρέπει να φυλαχτεί και να διατηρηθεί αναλλοίωτο, θα πρέπει και σε αυτό να εφαρμόσουμε τα όσα περιγράψαμε για τα γυάλινα βαζάκια, τα καπάκια και τα φίλμ ζελατίνας. Καθώς ο χρόνος θα περνάει και απο ένα χρονικό διάστημα και μετά θα επέλθει αναπόφευκτα το σταδιακό στέγνωμα, η οξείδωση και η καταστροφή του μέσα στο βαζάκι προσωρινής φύλαξής του, ιδιαίτερα εάν έχουμε ώς συνδετικό τον κρόκο αυγού ( αυγοτέμπερα ).
Τώρα, γιατί πρέπει ( κάποιες φορές ) να διατηρήσουμε πρόσκαιρα κάποια μικρή ή μεγάλη ποσότητα μιάς απόχρωσης χρώματος που φτιάξαμε με ανάμειξη διαφόρων χρωμάτων, ενώ θα μπορούσαμε κάλλιστα να την ξαναφτιάξουμε επιτόπου όταν την ξαναχρειαστούμε την ώρα που ζωγραφίζουμε;
Όταν έχουμε να κάνουμε με αυγοτέμπερα αλλά και με τις άλλες λιπαρές ή μή λιπαρές τέμπερες, είναι πάρα πολύ δύσκολο να επαναλάβουμε με ακρίβεια μια συγκεκριμένη απόχρωση που είχαμε φτιάξει με ανάμειξη διαφόρων χρωμάτων.
Γι αυτό και φροντίζουμε να κάνουμε επαρκή ποσότητα και σωστή φύλλαξη των χρωμάτων αναμείξεις που θα ξαναχρειαστούμε στον πίνακα μας χωρίς αποκλίσεις στην απόχρωση.
Τα αποθηκευμένα ελαιοχρώματα μπορούμε να τα σκεπάσουμε με απεσταγμένο νερό έχοντάς τα κλεισμένα σε βαζάκια ................
( το κείμενο χρειάζεται επέκταση, ελπίζω να το ολοκληρώσω σύντομα..)
σημειώσεις για το νερό
i ) Ανήκει στους Πολικούς διαλύτες ( και στις ανόργανες χημικές ενώσεις ) και μάλιστα απο τους ισχυρούς και με ευρεία χρήση στην ζωγραφική. Το νερό εκτός απο τις τρείς μορφές που συναντάται στη φύση ( υγρή, στερεή και αεριώδη ) και εκτός του ότι είναι ένα απο τα κύρια συστατικά ( διαλύτης ) όλων των ζωϊκών και φυτικών μορφών ζωής του πλανήτη, μπορεί να προσκοληθεί σε διάφορες χημικές ουσίες μέσα σε ορυκτά όπως ο γύψος ( ένυδρο θειϊκό ασβέστιο CaSO4.2Η2O // ένυδρες κρυσταλλικές ενώσεις // που θα μας απασχολήσουν αργότερα σέ άλλο άρθρο για τα λευκά χρώματα και τα υλικά επίστρωσης επιφανειών στη ζωγραφική ) υπάρχει και άνυδρη μορφή ( άνυδρος γύψος ) θειϊκό άλας ασβεστίου CaSO4 με διαφορά στο μέγεθος των κρυστάλλων τους ( απο το ένυδρο θειϊκό ασβέστιο ), ενώ όταν το νερό ενωθεί μοριακά με κάποιες χημικές ουσίες δίνει νέες χημικές ενώσεις όπως το θειϊκό οξύ και αυτές οι ενώσεις διαφοροποιούνται στο εξής, ότι ενώ με την θέρμανση και την εξάτμιση στον αέρα μπορούμε να απομακρύνουμε το νερό απο τον γύψο, αυτό δεν γίνεται με το θεικό οξύ. Αυτό δεν το αναφέρω τυχαία αλλά έχει να κάνει με μια πολύ σημαντική παράμετρο με σημαντικές, θετικές και αρνητικές, επιπτώσεις της χρήσεις των υδροδιαλυτών υλικών που χρησιμοποιούμε στην ζωγραφική ( ζωϊκής βάσης γαλακτώματα / κρόκος αυγού, αυγό / τα διάφορα κόμμεα / οι κόλλες / τα χρώματα... ). Έτσι έχουμε τις ένυδρες ενώσεις, αλλά και άλλες σημαντικές παραμέτρους με μεγάλη σημασία τόσο στο τελικό αποτέλεσμα ενός ζωγραφικού έργου, της αντοχής του στο χρόνο, την φωτεινότητα των χρωμάτων, τα προβλήματα, απο πιθανή και σε πιό βαθμό, οξείδωσης των ελαίων απο αντιδράσεις όπως αυτές της υδρόλυσης ( βλ. ελεύθερα λιπαρά οξέα, ... ) .
ii ) Το καθαρό νερό αποτελείται απο δύο στοιχεία, υδρογόνο και οξυγόνο και αυτό είναι το νερό του χημικού εργαστηρίου γιατί στην φύση ακόμη και στην καθαρότερη μορφή του ( όμβρια ύδατα ) περιέχει ουσίες που έχουν διαλυθεί μέσα του ( το νερό είναι διαλύτης ). Το τι περιέχει λοιπόν απο αυτές τις διαλυμένες ουσίες ( πέρα απο τυχόν παρασυρόμενα υλικά που μπορούμε με μηχανικές μεθόδους να απομακρύνουμε ) έχει να κάνει πρώτα απ' όλα με όσα παρασέρνει η βροχή στην καθοδική της πορεία (αιωρούμενα σωματίδια, αέρια, σκόνες, κλπ, ανάλογα με τα περιβάλλοντα, δηλαδή τις φυσικές και τεχνικές συνθήκες, όπως βιομηχανικές περιοχές / βλ. όξινη βροχή /, πόλεις, τροπικά δάση, κλπ ) και με αυτόν τον τρόπο έχουμε και έναν πρόσθετο παράγοντα καθώς κάποιες ουσίες είτε διαλυμένες απο το νερό είται όχι ( δηλαδή, ουσίες που δεν διαλύονται στο νερό ) περνούν στο έδαφος, κ.ο.κ.
iii ) Τι είναι το σκληρό και μαλακό νερό.
Το μαλακό νερό είναι βασικά το βρόχινο νερό γιατί περιέχει ελάχιστες ποσότητες ανόργανων ουσιών και μπορούμε να το θεωρήσουμε ώς το καλύτερο για πόση και κάθε άλλη χρήση ανάμεσα σε αυτές και ότι έχει να κάνει με ζωγραφική και σχετικές εργασίες. ( Αυτές οι μικρές ποσότητες ανόργανων ουσιών είναι απαρραίτητες στους ζωντανούς οργανισμούς γι΄αυτό και δεν πίνουμε απεσταγμένο νερό που είναι καταστροφικό, βλ. επίδραση στα κύταρα, ......κλπ. ) στην ζωγραφική όμως και στην παρασκευή υλικών ( κόλλες, χρώματα, αυγό, γόμες, κλπ ) το καθαρό διπλά απεσταγμένο και το απιονισμένο νερό είναι αυτά που χρειαζόμαστε αφού το νερό της ΕΥΔΑΠ εκτός των άλλων και πέρα απο τους ελέγχους που γίνονται για την καταληλότητα των υδάτων ( φερτές ύλες, πεπαλαιωμένο και "φθαρμένο" δίκτυο παροχής, κ.α. ) έχει και τον "φονέα" των χρωστικών και όχι μόνον, που λέγεται χλώριο.
Η σκληρότητα του νερού διακρίνεται
a) σε παροδική σκληρότητα όπου περιέχει ασβέστιο και μαγνήσιο σε μορφή διττανθρακικών αλάτων σχηματισμένα απο την επίδραση πάνω τους του διοξειδίου του άνθρακα, όταν ( και άμα ) περιέχεται στο νερό και αυτό έχει να κάνει με την σύσταση του νερού εξαιτίας του γεολογικού περιβάλλοντος και των συνθηκών που αυτό επιβάλλει επιτρέποντας ή όχι την διατήρηση του διοξειδίου του άνθρακα, ( σύσταση του εδάφους, θερμοκρασία του νερού, κλπ, ). Μετά έχουμε την ανθρώπινη παρέμβαση ( ψύξη, βρασμός, ατμοποίηση του νερού, ειδική επεξεργασία, κλπ. ανάλογα με την χρήση του νερού που θα κάνουμε ( υδροδότηση πόλεων, γεωργικών καλλιεργιών, σύστημα καθαρισμού εργοστασιακών εγκαταστάσεων / επεξεργασίας και διαχωρισμού υλών, κλπ ). Τα διττανθρακικά άλατα διαλύονται στο νερό και μπορούν να απομακρυνθούν σχετικά εύκολα αφού δεν αφήνουν συμπαγή στερεά στρώματα ( πουρί ) στα διάφορα πλυντήρια, τους λέβητες, τα οικιακά σκεύη, κλπ. Αλλά και με τον βρασμό του νερού και την "απομάκρυνση" του διοξειδίου του άνθρακα τα ανθρακικά άλατα του ασβεστίου και μαγνησίου κατακάθονται και μπορούν να απομακρυνθούν.
b) μόνιμη σκληρότητα που περιέχει θειϊκά άλατα ασβεστίου και μαγνησίου και αφήνουν αδιάλυτα συμπαγή και μη πορώδη στρώματα ( πουρί ) στις παραπάνω και όχι μόνον, συσκευές ( οικιακής, βιομηχανικής, εργαστηριακής, κλπ, χρήσης ).
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η "αντίδραση" με το σαπούνι ( και τα διάφορα απορρυπαντικά ) των μη διαλυόμενων αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου των ολικά σκληρών νερών που είναι ακατάληλα για οικιακή καθαριότητα, κ.α., και των μαλακών ( κατάλληλων ...) αλλά και σε διάφορες τεχνικές ζωγραφικής σε σκηνικά, αφίσες, κλπ, με χρήση διαφόρων γαλακτωμάτων που μπορεί να περιέχουν απο ζωΪκές κόλλες μέχρι και σαπούνι.
......... χρειάζεται συμπλήρωμα για την σχέση του νερού με το θειϊκό ασβέστιο και τον γύψο.......
www / πηγές και σημειώσεις απο τις πηγές
ΤΙΜΕΣ ΟΛΙΚΗΣ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Έλεγχος Ποιότητας Ακατέργαστου & Πόσιμου Νερού -ΕΥΔΑΠ Α.Ε.
http://www.eydap.gr/index.asp?a_id=71
ΜονάδεςΜέγιστη τιμήΜέση τιμή
mg/I Ανθρακικού ασβεστίου250150
Γαλλικοί βαθμοί (°f ή FH)2515
Γερμανικοί βαθμοί (°d ή DH)148,4
_____________________________
Το νερό της Αθήνας είναι μέτριας σκληρότητας.... ( για το έτος 2010 )
http://forum.beer.gr/showthread.php?p=33267
Νερο τι πρεπει να γνωριζουμε… - Σελίδα 3 - Beer Forum
Αλκαλικότητα νερού 150 - 200 mg/lt CaCO3
Σκληρότητα νερού 120 - 130 mg/lt CaCO3
Ασβέστιο 45 - 55 mg/lt
Μαγνήσιο 4 - 7 mg/lt
Νάτριο 3 - 5 mg/lt
Θειικά 30 - 35 mg/lt
Χλωριούχα 3 - 15 mg/lt ( με μικρή συχνότητα εμφάνισης οι μεγάλες τιμές)
Ελεύθερο χλώριο 0,3 - 0,5 mg/lt (με το βρασμό φεύγει)
________________________
2. Προσδιορισμός ολικής σκληρότητας του νερού. (Συμπλοκομετρία)
http://users.sch.gr/ppoulio/dokimastiko/sect04/PDF_PEIRAMATA/ksidi /ksidi_kathimerini.pdf
(..............)Με βάση το βαθμό της σκληρότητας του νερού, καθορίζονται και οι χρήσεις των φυσικών νερών. Για παράδειγμα τα νερά που έχουν ολική σκληρότητα μεγαλύτερη από 50 F◦, ή ποσότητα ανθρακικού ασβεστίου μεγαλύτερη των 500 mg/L, δε θεωρούνται πόσιμα. (1 γαλλικός βαθμός F◦ εκφράζει 10 mg ανθρακικού ασβεστίου/L νερού).(..............) _________________________
ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ « ΒΙΟΪΣΤΟΛΟΓΙΟ
http://kkeram1441.wordpress.com/2009/07/04/ποσιμο-νερο/
_________________________
WaterDream.gr | Εγκυκλοπαίδεια Νερού
http://www.waterdream.gr/questions.html
__________________________
Αποσκλήρυνση νερού
Υλικά γραφικών τεχνών - Πρόσθετο υλικό - PaperFil
http://1388751537006056436-a-1802744...attredirects=0
_________________________
ΑΠΟΣΤΑΞΗ
Υλικά γραφικών τεχνών - Πρόσθετο υλικό - PaperFil
http://1388751537006056436-a-1802744...attredirects=0
__________________________
Θεόδωρος Παππάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου